Çizginin hat oluverdiği an :

Günümüzde çizgi gitgide sayısala, düz olana, artık bize heyecan vermeyen bir alana kaymakta, hat sanatı ise kuru güzelliğin sınırları içinde dolaşmaktadır. Yeni heyecan verici bir sanatı acaba nasıl tetiklemeli diye sorabiliriz kendi kendimize. Michel Berthaud'nun desenleri sanki bu soruya verilecek en iyi yanıtın peşinde. Her biri çizginin bireyselleştiği, hattın ise kıvrımları ve renkleriyle bu çizgileri sarmaladığı bir doğum sancısını bize ulaştırır gibi sanki. Geçici olarak bize çekici bir yanlarını sergileyip, birazdan sonsuzluğun dalgalarında yitip gidecek bir duruş içerisinde buradaki bütün desenler. Sıralanmalarına, sergilenmelerine, bir arada gösterilmelerine meydan okuyor bu sergideki değişik kılıklar. Çizgilerin hatta dönüştüğü bir sarhoşluk onları doğadan koparıp boşluğa atıyor. Her birinin önünde bu dönüşümü yaşıyoruz: doğadan kopmuş ama hedefini, yönünü belirlememiş, patlamaya hazır oluşumlar.

Nami Başer